Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

Νέα ευρωκαταδίκη για αδικαιολόγητη αστυνομική βία

Nέα Ευρωκαταδίκη Ελλάδας για κακοποίηση Ελληνοπόντιου.
Ενδέκατη καταδίκη για αστυνομική βία.

14 Ιανουαρίου 2010

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) εκφράζει τη μεγάλη ικανοποίησή του για τη σημερινή ομόφωνη καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) στην Υπόθεση Γκαλότσκιν. Η σχετική προσφυγή με αριθμό Νο. 2945/07 υποβλήθηκε στο ΕΔΔΑ από το ΕΠΣΕ. Η Ελλάδα, κατά το ΕΔΔΑ, παραβίασε δύο φορές το άρθρο 3 (απαγόρευση των βασανιστηρίων) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), τόσο στο ουσιαστικό μέρος (αστυνομικοί κακοποίησαν τον Παναγιώτη Γκαλότσκιν) όσο και στο διαδικαστικό μέρος (δεν έγινε αποτελεσματική αστυνομική και δικαστική ανάκριση για την κακοποίηση). Η Ελλάδα παραβίασε επίσης το άρθρο 6.1 (υπερβολική καθυστέρηση διαδικασίας) γιατί η ποινική διαδικασία ενώπιον ενός βαθμού δικαιοσύνης κράτησε τέσσερα χρόνια και τέσσερις μήνες, ενώ εκκρεμεί εδώ και επτά χρόνια η αγωγή στα διοικητικά δικαστήρια. Η Ελλάδα πρέπει να καταβάλει 17.000 ευρώ στο θύμα για ηθική βλάβη, καθώς και 1500 ευρώ στο ΕΠΣΕ για δικηγορικά έξοδα. Το συνοπτικό δελτίο τύπου του ΕΔΔΑ στα αγγλικά επισυνάπτεται. Η πλήρης απόφαση στα αγγλικά είναι διαθέσιμη σε: http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=861025&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649.

Άλλο ένα θύμα της αστυνομικής βίας της ημέρας εκείνης, ο Δημήτρης Ζελίλωφ (νυν Ζελίδης) έχει ήδη κερδίσει στις 24 Μαΐου 2007 τη δική του προσφυγή στο ΕΔΔΑ μέσω του ΕΠΣΕ. Η Ελλάδα είχε καταδικαστεί για διπλή παραβίαση του Άρθρου 3 (κακομεταχείριση από ΕΛΑΣ και απουσία αποτελεσματικής έρευνας). Η απόφαση στην υπόθεση Ζελίλωφ, με αναλυτική περιγραφή των γεγονότων, είναι διαθέσιμη στην http://www.nsk.gr/edad/ee413.pdf.
Σε ό,τι αφορά τους εμπλεκόμενους αστυνομικούς, ένας από τους βασικούς δράστες του ξυλοδαρμού των Ζελίλωφ και Γκαλότσκιν, ο Απόστολος Αποστολίδης και ένας άλλος μετέχων στα τότε γεγονότα, ο Πασχάλης Σταθαρίδης, ανήκουν και στους εμπλεκόμενους αστυνομικούς στον ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή Αυγουστίνου Δημητρίου, στις 17 Νοεμβρίου 2006, ο πρώτος πάλι ως βασικός δράστης του ξυλοδαρμού. Ξυλοδαρμό που στην αρχή παρουσιάστηκε αναίσχυντα ως χτύπημα του φοιτητή από ζαρντινιέρα του ξενοδοχείου ABC, μέχρι να διαψευσθεί τραγικά η ΕΛ.ΑΣ. από τηλεοπτικό βίντεο. Το τελευταίο έλειπε από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου 2001 και έτσι οι δράστες αστυνομικοί γλίτωσαν κάθε συνέπεια και συνέχισαν επί πέντε χρόνια το έργο τους… Στις 16 Δεκεμβρίου 2008 οι δυο αυτοί αστυνομικοί καταδικάστηκαν από το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης για την κακοποίηση του Αυγουστίνου Δημητρίου σε τριετή φυλάκιση με μετατροπή της ποινής σε πρόστιμο και με ανασταλτικό χαρακτήρα για την έφεση που έκαναν και εκκρεμεί στη δικαιοσύνη...

Το ΕΠΣΕ επαναλαμβάνει εδώ αυτούσια τη δήλωση του εκπροσώπου του πριν ένα χρόνο μετά την καταδίκη της Ελλάδας στην υπόθεση Λεωνίδη, ο πατέρας του οποίου ήταν ο τρίτος Ελληνοπόντιος θύμα αστυνομικής βίας στη Θεσσαλονίκη που κέρδισε μέσω ΕΠΣΕ την υπόθεση στο ΕΔΔΑ:

«Η Ελλάδα πρέπει να παραδεχθεί πως έχει πρόβλημα αστυνομικής βίας και ατιμωρησίας το οποίο είναι διαχρονικό αφού τα περιστατικά στις υποθέσεις αυτές συνέβησαν πριν από το 2004» δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς. «Όσο οι λίγοι αστυνομικοί που χρησιμοποιούν –συχνά θανατηφόρο- βία μένουν ατιμώρητοι, θα κηλιδώνεται ολόκληρο το αστυνομικό σώμα που αποδέχεται αυτές τις πρακτικές. Συνέπεια αυτού είναι να θεωρούνται εν δυνάμει βίαιοι και οι δεκάδες χιλιάδων αστυνομικών που όμως ποτέ δεν χρησιμοποίησαν παρόμοιες μεθόδους. Ως εκπρόσωποι όλων αυτών των αστυνομικών οι συνδικαλιστικοί φορείς τους ας απαιτήσουν από την πολιτεία να δοθεί τέλος στην κατάσταση αυτή, αντί να τρέχουν σχεδόν μετά από κάθε βίαιο συμβάν να δικαιολογούν τις ενέργειες των συναδέλφων του», πρόσθεσε ο Παναγιώτης Δημητράς.

Το ΕΠΣΕ υπενθυμίζει πως πρόκειται για την ενδέκατη καταδίκη της Ελλάδας για αστυνομική βία από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) και την Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Υπενθυμίζει επίσης πως τα ένδεκα επεισόδια αστυνομικής βίας ή/και η συγκάλυψή τους για τα οποία καταδικάστηκε η Ελλάδα έγιναν κατά την προηγούμενη θητεία του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη ως Υπουργού Δημόσιας Τάξης (1999-2003), σε μερικές περιπτώσεις με τη άμεση κάλυψή του (βλπ. υπογραμμίσεις στη συνέχεια)!

Η πρώτη καταδίκη από το ΕΔΔΑ για κακή χρήση όπλου, στις 20 Δεκεμβρίου 2004, αφορούσε τραυματισμό του Χρήστου Μακαρατζή στις 13 Σεπτεμβρίου 1995. Η αρχική υποβολή επιχειρημάτων από την κυβέρνηση, που απέρριπτε οποιαδήποτε ευθύνη, έγινε μεταξύ 1999-2003.

Η δεύτερη καταδίκη, στις 21 Ιουνίου 2007, αφορούσε τραυματισμό που άφησε παράλυτο στις 26 Ιανουαρίου 1998 το 17χρονο Ρομ Γιάννη Καραγιαννόπουλο, για λογαριασμό του οποίου είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Η τιμωρία (που αποφασίστηκε το 1999 για ελαφρά αμέλεια) του αστυνομικού και δράστη του τραυματισμού ήταν πρόστιμο 90 ευρώ.

Η τρίτη καταδίκη, στις 5 Ιουλίου 2007, αφορούσε το θανάσιμο τραυματισμό, στις 21 Νοεμβρίου 2001, του Αλβανού Gentjan Celniku για λογαριασμό των αδελφών του οποίου είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Η απαλλακτική ΕΔΕ έγινε μεταξύ 2001-2003.

Η τέταρτη καταδίκη, στις 8 Ιανουαρίου 2009, αφορούσε το θανάσιμο τραυματισμό, στις 25 Μαρτίου 2000, του 18χρονου παλιννοστούντα Νίκου Λεωνίδη, για λογαριασμό του πατέρα του οποίου είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Σε ενημερωτικό σημείωμα που δόθηκε στη Διεθνή Αμνηστία προσωπικά από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, το Σεπτέμβριο 2002, (http://www.greekhelsinki.gr/bhr/greek/articles_2003/ai_ihf_27_04_03a.rtf) σε απάντηση των καταγγελιών που περιλαμβάνονταν σε κοινή έκθεση ΔΑ και Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι (στην οποία συνέβαλε το ΕΠΣΕ), αναφερόταν: «Με αφορμή τον θανάσιμο τραυματισμό του ιδιώτη ΛΕΩΝΙΔΗ Νικολάου από αστυνομικό, που έλαβε χωρά την 24/25.3.2000 στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης, διενεργήθηκε Ε.Δ.Ε, από την οποία προέκυψε ότι η εκπυρσοκρότηση του όπλου του αστυνομικού προήλθε από τη βίαιη και αιφνίδια επίθεση του θανόντος, εναντίον του αστυνομικού, στην προσπάθειά του να διαφύγει της σύλληψης. Η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο».

Υπάρχουν επίσης πέντε καταδίκες της Ελλάδας από το ΕΔΔΑ για κακοποίηση πολιτών από αστυνομικούς. Η πρώτη, στις 13 Δεκεμβρίου 2005, για κακοποίηση στις 8 Μαΐου 1998 από αστυνομικούς των Ρομά Λάζαρου Μπέκου και Λευτέρη Κουτρόπουλου για λογαριασμό των οποίων είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Στο ενημερωτικό σημείωμα που δόθηκε στη Διεθνή Αμνηστία προσωπικά από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, το Σεπτέμβριο 2002, αναφερόταν: «Από τη διοικητική διερεύνηση της υπόθεσης, παρότι δεν αποδείχθηκε πότε και πώς προκλήθηκαν οι κακώσεις, αποδόθηκαν πειθαρχικές ευθύνες σε έναν Αξιωματικό του Τμήματος Ασφαλείας Μεσολογγίου, γιατί δεν απέτρεψε την κακοποίηση των ανωτέρω συλληφθέντων.» Δεν αναφέρεται πως η τιμωρία (που αποφασίστηκε το 1999) του αστυνομικού και δράστη της κακοποίησης ήταν πρόστιμο 60 ευρώ.

Η δεύτερη, στις 18 Ιανουαρίου 2007, για κακοποίηση του Σύριου μετανάστη Mhn Ghassan Alsayed Allaham στις 8 Σεπτεμβρίου 1998. Το 2000, οι δύο αστυνομικοί, που η ΕΔΕ κατέληξε πως ήταν δράστες της κακοποίησης τιμωρήθηκαν, με πρόστιμο 150 και 300 ευρώ.

Η τρίτη, στις 24 Μαΐου 2007, για κακοποίηση του Δημήτρη Ζελίδη στις 23 Δεκεμβρίου 2001, για λογαριασμό του οποίου είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Η απαλλακτική ΕΔΕ έγινε το 2002.

Η τέταρτη, στις 6 Δεκεμβρίου 2007, για κακοποίηση της Ρομνί Φανής-Γιανούλας Πετροπούλου-Τσακίρη στις 28 Ιανουαρίου 2002 για λογαριασμό της οποίας είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ.
Στο ενημερωτικό σημείωμα που δόθηκε στη Διεθνή Αμνηστία προσωπικά από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, το Σεπτέμβριο 2002, αναφερόταν: «Με αφορμή έγγραφη καταγγελία του Προεδρείου της Διευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τσιγγάνων, σύμφωνα με την οποία αστυνομικοί κακοποίησαν αθίγγανους, κατά τη διάρκεια της αστυνομικής επιχείρησης, διενεργήθηκε διοικητική εξέταση, από την οποία προέκυψε ότι η αθιγγανίδα ΤΣΑΚΙΡΗ Γιαννούλα υπέβαλε μήνυση σε βάρος αγνώστου αστυνομικού, τον οποίο κατηγορεί ότι την λάκτισε, με αποτέλεσμα να αποβάλει έμβρυο που κυοφορούσε. Ωστόσο δεν διαπιστώθηκε η βασιμότητα του ισχυρισμού της ΤΣΑΚΙΡΗ (που δεν είχε συλληφθεί κατά τη διάρκεια της επιχείρησης) ούτε των λοιπών καταγγελιών.»

Η πέμπτη, στις 14 Ιανουαρίου 2010, για κακοποίηση του Παναγιώτη Γκαλότσκιν στις 23 Δεκεμβρίου 2001, για λογαριασμό του οποίου είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Η απαλλακτική ΕΔΕ έγινε το 2002.
Το ΕΠΣΕ συνοψίζει πως οι οκτώ από τις ένδεκα υποθέσεις καταδίκης της Ελλάδας για αστυνομική βία έγιναν μετά από προσφυγές του ΕΠΣΕ

2 σχόλια:

  1. Θα ήθελα να σας συγχαρώ για την πρωτοβουλία σας που την θεωρώ και σημαντική για να μην μένουν κάποια γεγονότα στο σκοτάδι.
    Μία παρατήρηση και μια ερώτηση:
    Το μπλογκ που έχετε στήσει δεν είναι κατάλληλο για μεγάλα κείμενα καθώς είναι μακρόστενης μορφής τα κείμενα και κουράζουν στο διάβασμα. Ίσως θα έπρεπε να ψάξετε κάποια άλλη πλατφόρμα μπλόγκ.
    Η ερώτηση αφορά το αν έχετε κάποια σχέση με το αμερικάνικο δίκτυο copwatch

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ελπίζω να αρχίσουν να γίνονται πιο τακτικά ενημερώσεις σχετικά με το έργο σας, το μπλογκ αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ στη διάδοση αλλά και στην πιο αποτελεσματική ολοκλήρωση των προσπαθειών σας, αν το ενημερώνατε πιο συχνά.

    ...αν και η δικαστική αυθαιρεσία και όχι η αστυνομική, είναι το κυρίαρχο πρόβλημα στις μέρες μας.
    χαρακτηριστική περίπτωση, ο μάριος ζέρβας, που κρατείται ακόμη και τώρα, τόσες μέρες μετά την καταφανώς άδικη σύλληψή του, στον κορυδαλλό.
    η αυθαιρεσία του αστυνομικού οργάνου ειδικά στην ελλάδα είναι νομίζω φαινόμενο συχνό, από την ίδρυση του κράτους.
    όμως, θα περίμενε κανείς ότι ανακριτές, δικαστές και εισαγγελείς θα σέβονταν περισσότερο το πνεύμα του νόμου και δε θα λειτουργούσαν με τόση εγκληματική αυθαιρεσία, χρησιμοποιώντας ασύδοτα το μέτρο της προφυλάκισης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή